Марозным ранкам я люблю
Карміць сініц (што і раблю).
Рубіны яркае рабіны
Яны дзяўбуць, нібы даніну –
Даніну памяці, цяпла,
Чаго зіма не дадала…
Зіма – трашчоткаю трашчала
І шмат чаго нам абяцала,
Стаяла ценем пры акне,
Перашкаджала часта мне,
Пакуль – вясну я маляваў…
Ды я зіме ўсё дараваў,
Як каралеве… Бо люблю
Карміць сініц. І іх кармлю.
|
|
